bieżąca WYSTAWA

Michał Budny, Kajetan Sosnowski
UKŁAD RÓWNOWARTOŚCIOWY

Wystawa „Układ Równowartościowy” to pierw­sze spo­tkanie Michała Bud­nego i Kajetana Sosnow­skiego. Ich prace, z pozoru abs­trak­cyjne, na różne spo­soby przekraczają proste klasyfikacje gatun­kowe – operują obrazami i bryłami, ale nie­wiele w nich malowania czy rzeźbienia. Swój początek na ogół biorą w rysunku – nakreślonym na papierze lub tylko pomyślanym – jako rodzaju minimalistycz­nej par­tytury, naj­prost­szym spo­sobie rejestracji idei.

wystawy 2019

Rafał Bujnowski, Peter Puklus, Zofia Rydet
1000 HANDS

Wystawa „1000 rąk” wpisuje się metaforycz­nie i kalen­darzowo w klimat przedwiośnia, wyświetlając pejzaż wyczer­pania i nadchodzącej – prze­czuwanej intuicyj­nie – zmiany. W pol­skiej literaturze metafora ta ma wymiar polityczny. W zestawionych razem pracach Rafała Buj­now­skiego (ur. 1974), Petera Puklusa (ur. 1980) i Zofii Rydet (1911-1997) ważny jest sam proces prze­miany i towarzysząca mu ambiwalen­cja, tem­peratura relacji międzyludzkich i potencjał tytułowych, ludz­kich rąk.

warsaw gal­lery week­end 2018

Gdybym był księżycem

Postromantyczna figura artysty-​pijaka prze­chodzi do przeszłości, pozostawiając po sobie krajobraz omamów, upodleń i utraconych złudzeń. Oto opowieść o intym­nych związkach sztuki współczesnej z wódką. W wystawie, pomyślanej jako prze­strzenny melanż prac artystycz­nych i materiałów dokumen­tal­nych, udział biorą: Krzysz­tof M. Bed­nar­ski, Olaf Brzeski, Michał Budny, Rafał Buj­now­ski, Oskar Dawicki, Edward Dwur­nik, Władysław Hasior, Jerzy Lewczyński, Honorata Martin, Dominika Olszowy, Peter Puklus, Zbigniew Rogal­ski, Wil­helm Sasnal i inni.

wystawy 2018

Nobuyoshi Araki, Aneta Grzeszykowska, Eva Koťátková
OBCE CIAŁA

Współczesna kul­tura wizualna trak­tuje ciało jak materiał plastyczny, który można niemal dowol­nie formować, kształtować, odkształcać i deformować. Prace prezen­towane na wystawie to szczególny zbiór takich właśnie wizerunków, obrazujących różne formy uprzed­miotowienia, poskramiania i kon­troli ciała.

Maski kosmetyczne sfotografowane przez Grzeszykowską skutecz­nie odkształcają twarz artystki. Szkolna lekcja anatomii na kolażach Koťátkovej prowadzi do dekon­struk­cji holistycz­nej jedności ciała i psyche. Akty Arakiego odwołują się zaś wprost do prak­tyk sek­sual­nych opar­tych na dominacji.

wystawy 2018

Friend of a Friend

Friend of a Friend to war­szaw­ska inkar­nacja nowego modelu współpracy między galeriami, zainicjowanego w Lon­dynie w 2016 roku pod hasłem Condo. W ramach tego międzynarodoweo przedsięwzięcia osiem war­szaw­skich galerii będzie gościć u siebie kilkanaście młodych i szczególnie interesujących galerii z Europy i Ameryki Północnej.

W Rastrze, wspólnie z Galerie Bern­hard z Zurychu oraz Ermes-​Ermes z Wied­nia, swoje prace zaprezentują Nick Bastis (ur. 1985, US), Andrea Kvas (ur. 1986, IT), Genesis Breyer P-Orridge (ur. 1950, UK) oraz znany z naszego programu Olaf Brzeski (ur. 1975).

wystawy 2018

Przemek Matecki
MAŁE OBRAZY

W naj­now­szej serii obrazów, nad którą pracował nieustająco przez ostat­nie kilkanaście miesięcy, Matecki mierzy się z ogromem sztuki. Namacal­nym sym­bolem jej płodności są wielo­kilogramowe pryzmy zbędnych katalogów i magazynów o sztuce, które artysta wer­tuje w poszukiwaniu inspirujących podkładów do własnych prac. Matecki nadaje reproduk­cjom nowe życie przeistaczając je w błyskotliwe i zabawne, miniaturowe obrazy olejne. Zabiegi, który stosuje przynoszą zaskakujące efekty, sztuka pod­dana autor­skiej kom­presji odzyskuje tu swój wigor. Malarz – często jednym tylko gestem – wydobywa z prac innych artystów esencję i tworzy całkowicie nowe obrazy emanujące energią i humorem, rodzaj współczesnego, mistrzow­skiego capriccio.

warsaw gal­lery week­end 2017

Krzysztof Pruszkowski
Barierka

W 1977 roku Krzysz­tof Prusz­kow­ski, polski fotograf osiadły we Fran­cji, wówczas jesz­cze o statusie bezpaństwowca, zainicjował projekt, który nazwał prosto w swoim ojczystym języku: Barierka. W kilka miesięcy powstało kil­kaset czarno-białych fotografii ukazujących ulice Paryża poprzegradzane typowymi metalowymi barier­kami, produkowanymi masowo od połowy lat 50. Wystawa fotograficzna oraz album pod tym samym tytułem ukazują nam ciąg obrazów jak w niemym filmie, z jednym bohaterem – barierką w roli głównej.

wystawy 2017

Michelle Rawlings
GIRL TALK

Rawlings poszukuje w swoich pracach eks­presji nowej, współczesnej kobiecej tożsamości – kreatyw­nej, subiek­tyw­nej, intuicyj­nej, a przy tym świetnie odnajdującej się w świecie cyfrowym. Jej intymne malar­stwo ma w sobie wizualną błyskotliwość i wszechstronność oraz powściągliwą, kontemplatywną naturę. Głównym elemen­tem wystawy “Girl Talk” jest instalacja z różnej wielkości obiektów stworzonych na wzór parawanów. Wypełniają je obrazy wykonane na jedwabiu – ręcznie haftowane, malowane i drukowane, utrzymane w aurze osobistego dzien­nika obrazów. Dopełnienie stanowią charak­terystyczne, nie­wiel­kie obrazy sztalugowe Raw­lings będące kontynuacją jej intym­nych studiów kolorystycznych.

raster editions


BYT

Seria czarno-białych fotografii ukazujących postaci „odnalezione” w kształtach konarów, gałęzi, wykonane z patyków, traw, siana.

raster editions


& Jan Smaga
Archiwum Prywatne

Wybór fotografii z obszer­niej­szego zbioru, powstającego od 2006 roku, którzy autorzy określają mianem „Archiwum prywat­nego”. Poszczególne zdjęcia dokumentują kolejne podej­mowane przedsięwzięcia i podróże artystyczne. 

raster editions


Wiadomość

Jedyny dostępny jesz­cze w sprzedaży przykład wyjątkowych, wczesnych prac rzeźbiarskich Bud­nego, od których rozpoczęła się międzynarodowa kariera artysty.

raster editions


Behind reason

Seria wydruków zgłębiająca często zanie­dbywany temat mistycz­nego wymiaru nowoczesności stworzona została w ramach „Beyonsense” – indywidual­nej wystawy Slavs and Tatars w Museum of Modern Art w Nowym Jorku.

Następna strona »

Metoda negatywu. Pracownie Obrazu Performatywnego w Szczecinie i Warszawie

Pomysł na pracow­nie w Szczecinie i War­szawie zasadzał się na próbie zaangażowania studentów w działanie wspólne. Udało się to różnie, co jednak interesujące, na każdej z tych wystaw można było zauważyć wyraźny odcisk ciała pedagogicz­nego – czy też może jego negatyw. Uczenie bycia artystą to dosyć ciekawa sprawa. Tak naprawdę trudno powiedzieć, co to ma oznaczać. W zwykłych szkołach ramy nauczania są bardzo sprecyzowane, a w artystycz­nych? Jakiś czas temu, […]
Następna strona »