Karolina Jabłońska
Karolina Jabłońska
CHŁÓD

Chłód. Na zewnątrz panuje chłód. Spadł nawet śnieg i gdy otworzyć usta oddech zamienia się w obłoki pary, które szybko ulatują na zimnym wietrze. Gdy wieje moc­niej kosmyki włosów przylepiają się do twarzy. Płatki śniegu opadają na głowę, na włosy, brwi, a potem powoli roztapiają pod wpływem gasnącego ciepła ciała.

Alicja Pakosz
WIRY

Pierwsza wystawa indywidualna Alicji Pakosz (ur. 1996) w Rastrze to opowieść osnuta wokół figury tok­sycz­nego pejzażu – obsesyj­nie powracającego jako klasyczny motyw z historii malar­stwa, a zarazem widok wywołujący lęk, podskórny niepokój. Obraz pojawiający się w naj­mniej spo­dziewanej chwili niczym wciskające się pod powieki omamy. Coś chorobliwego i nie do końca dobrego. Artystka roz­grywa tę historię na zasadzie fil­mowych kadrów w serii obrazów w dwóch różnych skalach oraz pełnoplastycznej dioramy.  

Zofia Rydet
Zofia Rydet
NIESKOŃCZONOŚĆ DALEKICH DRÓG

Zofia Rydet (1911-1997), autorka ikonicz­nego „Zapisu socjologicznego” i fan­tastycz­nego „Świata uczuć i wyobraźni”, była artystką obdarzoną szczególnym zmysłem obser­wacji entropii otaczającego ją świata. Ta wyjątkowa per­spek­tywa fotograficzna ujaw­nia się w pełni mocy w cyklu „Nieskończoność dalekich dróg”, zrealizowanego w 1980 roku. Na wystawie w Rastrze prezen­tujemy wybór 40 fotografii z tego niezwykłego i rzadko prezen­towanego zbioru.

Dominika Olszowy
Ostatnia prosta

Slavs and Tatars
Mouth to Mouth

Monografia Slavs and Tatars, podsumowująca dziesięć lat działalności grupy, w wersji z sitodrukiem wykonanym przez kolek­tyw na papierze lustrzanym w limitowanym nakładzie 100 egzemplarzy.

Karolina Jabłońska
Sobota z Karoliną Jabłońską

W sobotę 17 grud­nia o godzinie 14.00 zapraszamy do Rastra na spo­tkanie z Karoliną Jabłońską, która oprowadzi po swojej wystawie oraz zaprezen­tuje swoją świeżo wydaną książkę “Zmyślona historia”. Z tej okazji Karolina przygotowała specjalną, limitowaną serię prac na papierze, które będą dostępne w sprzedaży wraz z książką.

Aneta Grzeszykowska
Terror

Najnowszy, typo-foto-graficzny per­for­mans Anety Grzeszykow­skiej to aktualna, polityczna choreografia. Wykorzystując frag­menty ze swoich prac fil­mowych, artystka przygotowała efek­towny sitodruk.

Emilia Kina
Janek Simon
Paulina Stasik
NADA Miami

Na tegorocz­nych tar­gach sztuki NADA Miami Raster pokaże prace Emilii Kiny, Janka Simona oraz Pauliny Stasik.

Janek Simon
Meta Folklore

.

Aneta Grzeszykowska
Grzeszykowska na Biennale w Wenecji 2022

Z przyjemnością infor­mujemy o udziale Anety Grzeszykow­skiej w Bien­nale w Wenecji w 2022 roku, którego kuratorką jest Cecilia Alemani.

Zbigniew Rogalski
Zbigniew Rogalski w Miejskim Ośrodku Sztuki

„Rzadko jest tak, że patrząc na obraz widzimy go w całej okazałości. Możemy go zobaczyć albo z dystansu albo z bliska, przyglądając się detalom, próbując wyłapać wzrokiem pociągnięcie pędzla. Aspekt patrzenia jest dla sztuki kluczowy. Możemy dowol­nie przyglądać się dziełom, ale równocześnie nie możemy ich dotknąć. Kiedy jesteśmy ograniczeni brakiem jed­nego ze zmysłów, wtedy nasilają się pozostałe. A kiedy przed­miot, na który patrzymy nie jest zbyt wyraźny, wyostrzamy wzrok.”

Slavs and Tatars
Slavs and Tatars
Story w The New York Times

“The New York Times” opublikował obszerny artykuł o kolek­tywie Slavs and Tatars pod inspirującym tytułem “These Artists Bring Pic­kles to the Party”. Valeriya Safronova pisze o działalności wydaw­niczej, kurator­skiej i artystycz­nej Slavs and Tatars, o ich początkach poza światem sztuki i o naj­now­szym przedsięwzięciu wykraczającym poza jego granice, jakim jest Pickle Bar działający przy berlińskim studio artystów.   Slavs and Tatars, artykuł The […]

Oskar Dawicki
Mężczyźni

Naj­now­sza praca Oskara Dawic­kiego przed­stawia grupę mężczyzn ponoszących kon­sekwen­cje nie­znanego bliżej kryzysu grawitacyj­nego. Pojawia się on zazwyczaj gdy zbyt szybko dochodzi do wynurzenia się człowieka z głębin lub jego gwałtownego zstąpienia z nie­bios w atmosferę. W popkul­turze, zwłaszcza w kinie, takie twarze mężczyzn towarzyszą zazwyczaj jakiemuś ich heroicz­nemu wyczynowi, polegającemu na pogar­dzie dla własnego życia […]

Emilia Kina
Emilia Kina
LE SOIR QUI TOMBE

Czy obraz malar­ski więcej odsłania czy ukrywa? Emilia Kina przygląda się naturze obrazów, wpisanej w nie iluzji, ale również ich fizycz­nej kon­struk­cji. „Le soir qui tombe” to tytuł obrazu bel­gij­skiego sur­realisty Rene Magritte’a, który tym razem stał się dla artystki inspiracją do stworzenia wielostop­niowej malar­skiej opowieści.

Emilia Kina
Bez tytułu

Zbigniew Rogalski
La Pologne?

Wisława Szym­bor­ska Słówka      – La Pologne? La Pologne? Tam strasz­nie zimno, prawda? – spytała mnie i odetchnęła z ulgą. Bo porobiło się tych krajów tyle, że naj­pew­niej­szy jest w roz­mowie klimat.   – O pani – chcę jej opowiedzieć – poeci mego kraju piszą w rękawicach. Nie twierdzę, że ich wcale nie zdejmują; jeżeli księżyc przy­grzeje, […]

Paulina Stasik
Próbując zacerować rany

Namalowałam powidoki czyjejś twarzy. Wizerunek jest roz­myty, widać znaczące ubytki i rozszarpane krawędzie. Ręce, nieokreślonego pochodzenia usiłują przywrócić dawny wizerunek bohatera i cerują nade­rwane części.

Paulina Stasik
Przedstawienie kukiełkowe

Obserwowałam kiedyś zabawy dzieci, które używają pacynek do opowiadania zmyślonych przez siebie historii. Pacynki odzwierciedlają dokładne gesty za pomocą ręki animatora. Kukiełki wyglądają „jak żywe”, a podłożone głosy jesz­cze bar­dziej potęgują tę nadrealność i magię. Moje przed­stawienie jest raczej dramatyczne.

Paulina Stasik
Udając niewidzialną

Temat nakrycia głowy, które sprawiało, że bohater noszący je stawał się nie­widzialny jest popularny w mitologii oraz literaturze dziecięcej. Wyobraziłam sobie postapokalip­tyczny złowrogi pejzaż, przypominający krajobraz po wybuchu wul­kanu. Przed­stawiona bohaterka została umieszona w cen­trum tej katastrofy, sytuacja zdaje się jest bez wyjścia, zwiastuje nieuchronną tragedie.

Paulina Stasik
Otucha

Namalowana przeze mnie sytuacja budzi skojarzenia z mityczną historią Atlasa jed­nego z Tytanów, który został skazany na  dźwiganie Ziemi na swoich bar­kach. Atlas w mitologii jest synonimem sił fizycz­nych i duchowych. W mojej wersji nie zobrazowałam Matki Ziemi, a dziewczynę która zanika w dynamicz­nym pejzażu.