Dominika Olszowy
DUCH DOMU

Wystawa stworzona specjal­nie do prze­strzeni Rastra zagląda pod ciemną podszewkę domowości. Za pomocą hybrydal­nych obiektów i rzeźb, niepokojących obrazów oraz tajem­nych przejść Olszowy kreuje własną wizję domu.

COSMOSCOW

Raster na COSMOSCOW: Lev Povzner, Aneta Grzeszykow­ska, Olaf Brzeski, Slavs and Tatars

Aneta Grzeszykowska
MAMA

„Mama” to naj­now­szy cykl fotografii Anety Grzeszykow­skiej, które przedstawiają jej córkę w działaniach z silikonową rzeźbą-lalką – hiper­realistycz­nym wyobrażeniem głowy i kor­pusu swojej matki-​artystki.

Edward Dwurnik
ZBIÓRKA NA PLACU

Serdecznie zapraszamy na wystawę inaugurującą stałą reprezentację spuścizny Edwarda Dwur­nika przez galerię Raster. Wystawa przy­gotowana została we współpracy z Fundacją Edwarda Dwur­nika, założoną przez spad­kobierców artysty.

LISTE 2019

Raster na LISTE w Bazylei: Rafał Buj­now­ski, Dominika Olszowy, Michelle Raw­lings, Janek Simon

FRIEND OF A FRIEND

W ramach drugiej edycji projektu Friend of a Friend galeria Raster zaprasza na spo­tkanie trzech artystek z trzech kon­tynentów: Flo Kasearu z Estonii, Sachiko Kazama z Japonii oraz Michelle Raw­lings ze Stanów Zjed­noczonych. Każda z nich pracuje w odmien­nym medium i kontekście kul­turowym operując indywidual­nym, wyrazistym językiem. Wszyst­kie, na różne spo­soby, negocjują społeczny i polityczny wymiar prak­tyki artystycznej.

Rafał Bujnowski, Peter Puklus, Zofia Rydet
1000 HANDS

Wystawa „1000 rąk” wpisuje się metaforycz­nie i kalen­darzowo w klimat przedwiośnia, wyświetlając pejzaż wyczer­pania i nadchodzącej – prze­czuwanej intuicyj­nie – zmiany. W pol­skiej literaturze metafora ta ma wymiar polityczny. W zestawionych razem pracach Rafała Buj­now­skiego (ur. 1974), Petera Puklusa (ur. 1980) i Zofii Rydet (1911-1997) ważny jest sam proces prze­miany i towarzysząca mu ambiwalen­cja, tem­peratura relacji międzyludzkich i potencjał tytułowych, ludz­kich rąk.

Karolina Jabłońska
ŚLISKO

„Ślisko” to pierw­sza wystawa indywidualna Karoliny Jabłońskiej w War­szawie. Na nowych obrazach dziew­czyny noszą pierścionki, a faceci zegarki ze wskazówkami. Stereo­typowa logika dominacji została jednak odwrócona. Bohater­kami są tu boginie, wróżki i złodziejki, a związki i emocje równie gwałtownie wybuchają jak się kończą – w afek­cie. Prze­sada i wyol­brzymienie są tu zasadą kompozycyjną i życiową zarazem.

Rafał Bujnowski, Michelle Rawlings
FORMY

Joint exhibition of Rafał Buj­now­ski and Michelle Raw­lings is organized by Raster in Tokyo’s Shibuya Hikarie

NADA Miami

Raster na NADA Miami: Rafał Buj­now­ski, Zbigniew Rogal­ski, Slavs and Tatars. Booth #2.04/3.03

Gdybym był księżycem

Postromantyczna figura artysty-​pijaka prze­chodzi do przeszłości, pozostawiając po sobie krajobraz omamów, upodleń i utraconych złudzeń. Oto opowieść o intym­nych związkach sztuki współczesnej z wódką. W wystawie, pomyślanej jako prze­strzenny melanż prac artystycz­nych i materiałów dokumen­tal­nych, udział biorą: Krzysz­tof M. Bed­nar­ski, Olaf Brzeski, Michał Budny, Rafał Buj­now­ski, Oskar Dawicki, Edward Dwur­nik, Władysław Hasior, Jerzy Lewczyński, Honorata Martin, Dominika Olszowy, Peter Puklus, Zbigniew Rogal­ski, Wil­helm Sasnal i inni.

Condo Unit

Galeria Raster w gronie dziewięciu renomowanych galerii z Europy i Bliskiego Wschodu bierze udział w wystawie Condo Unit w Atenach.

ORNO. Luźne wątki

W ramach kolej­nej odsłony cyklu ORNO, dedykowanego spółdzielni jubiler­skiej, która przez kilkadziesiąt lat użytkowała lokal przy Wspólnej 63 – obecną siedzibę Rastra – prezen­tujemy prace współczesnych artystów wykorzystujące tkaninę – materię ściśle związaną z tzw. sztuką użytkową.

COSMOSCOW

Raster na tar­gach COSMOSCOW w Moskwie: Rafał Buj­now­ski, Prze­mek Matecki, Slavs and Tatars

Nobuyoshi Araki, Aneta Grzeszykowska, Eva Koťátková
OBCE CIAŁA

Współczesna kul­tura wizualna trak­tuje ciało jak materiał plastyczny, który można niemal dowol­nie formować, kształtować, odkształcać i deformować. Prace prezen­towane na wystawie to szczególny zbiór takich właśnie wizerunków, obrazujących różne formy uprzed­miotowienia, poskramiania i kon­troli ciała.

Maski kosmetyczne sfotografowane przez Grzeszykowską skutecz­nie odkształcają twarz artystki. Szkolna lekcja anatomii na kolażach Koťátkovej prowadzi do dekon­struk­cji holistycz­nej jedności ciała i psyche. Akty Arakiego odwołują się zaś wprost do prak­tyk sek­sual­nych opar­tych na dominacji.

LISTE

Raster at LISTE in Basel: Oskar Dawicki, Honorata Martin, Slavs and Tatars

Tbilisi Art Fair

Raster na Tbilisi Art Fair: Olaf Brzeski, Prze­mek Matecki, Zofia Rydet, Slavs and Tatars.

Friend of a Friend

Friend of a Friend to war­szaw­ska inkar­nacja nowego modelu współpracy między galeriami, zainicjowanego w Lon­dynie w 2016 roku pod hasłem Condo. W ramach tego międzynarodoweo przedsięwzięcia osiem war­szaw­skich galerii będzie gościć u siebie kilkanaście młodych i szczególnie interesujących galerii z Europy i Ameryki Północnej.

W Rastrze, wspólnie z Galerie Bern­hard z Zurychu oraz Ermes-​Ermes z Wied­nia, swoje prace zaprezentują Nick Bastis (ur. 1985, US), Andrea Kvas (ur. 1986, IT), Genesis Breyer P-Orridge (ur. 1950, UK) oraz znany z naszego programu Olaf Brzeski (ur. 1975).

Przemek Matecki
MAŁE OBRAZY

W naj­now­szej serii obrazów, nad którą pracował nieustająco przez ostat­nie kilkanaście miesięcy, Matecki mierzy się z ogromem sztuki. Namacal­nym sym­bolem jej płodności są wielo­kilogramowe pryzmy zbędnych katalogów i magazynów o sztuce, które artysta wer­tuje w poszukiwaniu inspirujących podkładów do własnych prac. Matecki nadaje reproduk­cjom nowe życie przeistaczając je w błyskotliwe i zabawne, miniaturowe obrazy olejne. Zabiegi, który stosuje przynoszą zaskakujące efekty, sztuka pod­dana autor­skiej kom­presji odzyskuje tu swój wigor. Malarz – często jednym tylko gestem – wydobywa z prac innych artystów esencję i tworzy całkowicie nowe obrazy emanujące energią i humorem, rodzaj współczesnego, mistrzow­skiego capriccio.

Oskar Dawicki
MARY

Oskar Dawicki, bohater literacki i fil­mowy, artysta znany jako prak­tyk per­for­mansu total­nego, prezen­tuje tym razem opowieść o charak­terze dys­topii: rekonstrukcję per­for­mansu wyreżyserowanego pier­wot­nie we śnie. Jako cen­tralna w jego wizji pojawia się figura kobiety brzemien­nej, bohaterki nowych czasów, żywicielki nienarodzonych, ale też opiekunki umarłych.