Lew Powzner, urodzony w 1939 roku w Moskwie, jest malarzem wywodzącym się z ruchu rosyjskich nonkonformistów, uczestnikiem nieoficjalnych wystaw w prywatnych mieszkaniach w latach 70. i 80. XX wieku. W 1967 roku ukończył studia w Moskiewskim Instytucie Poligraficznym i od tego czasu maluje i rysuje, ale mimo szeregu wystaw pozostaje na marginesie oficjalnego życia artystycznego w Rosji.
Pracuje we własnym mieszkaniu i używa domowych materiałów – maluje na ceratach i kartonach własnej roboty. Inspiracje czerpie zarówno z klasyki rosyjskiej literatury jak i prozy życia w czasach sowieckiej utopii. Używając surrealistycznych gier optycznych – lustrzanych odbić i obrazów w obrazach – ukazuje uwalniającą siłę psychodelii. Nawiązania do psychoanalizy i nieoczywistych motywów lub emocji zapisanych w podświadomości czynią z nich inspirujące źródło tajemnej wiedzy na temat współczesnego rosyjskiego społeczeństwa.
Wypracowana, indywidualna odmiana surrealizmu jest – nieco inaczej niż w wypadku popularnych w ostatniej dekadzie tendencji eskapistycznych – powrotem do politycznego potencjału gatunku. To sekretny język artysty chroniącego w ten sposób swoją niezależność i szlachetną pozycję outsidera. Z tej perspektywy może dostrzec więcej i na więcej sobie pozwolić, podążając za tytułami własnych cykli rysunkowych i malarskich: Pole cudów albo Trawa. Na wystawie, która jest pierwszą w Polsce prezentacją Lwa Powznera, pokazujemy wybór jego najnowszych prac. Jej otwarcie odbędzie się w dniu 80 urodzin artysty.
