Monumen­talna, ufor­mowana ze stalowych rur i prętów figura wędrowca to opowieść o wiel­kiej podróży, o marzeniu i o zagadce przyszłości. Postać stworzona przez Brzeskiego nawiązuje kształtem do futurystycz­nej rzeźby Umberto Boc­cioniego Jedyna forma ciągłości w prze­strzeni (1913), która przed­stawia pędzącą, ludzką sylwetkę w dynamicz­nym roz­kroku. Brzeski swoją bryłę rysuje linią, wykorzystując przy tym zasadę per­spek­tywy jako metaforę prze­skalowania wizji i oddalenia. Futurystyczne ciało przeistacza się tu w trójwymiarowy szkic dryfujący na tle nieba jak roz­wiany kłębek myśli lub ulotne marzenie. Rzeźba dedykowana jest pamięci nie­dawno zmarłego wuja artysty. Krok, który wykonuje wędrowiec to zarazem początek kosmicz­nej podróży, której dal­szego biegu nikt z nas jesz­cze nie zna.

Wędrowiec jest również bohaterem autor­skiego filmu Olafa Brzeskiego Punkt zbiegu.