Tytuł Arsoniści jest neo­logizmem stworzonym przez artystę, eufemistycz­nie opisującym postacie grasujących nocą pod­palaczy jako uzależnionych od swego dzieła twórców. Enig­matyczne twarze i syl­wetki arsonistów, początkowo rysowane na pod­stawie kadrów fil­mowych, potem „z głowy”, pojawiają się w świetle wzniecanego przez nich ognia. Naj­prost­szy gest rysunku – kredą na czar­nej tablicy – niezobowiązujący i radykal­nie nietrwały, jest tu skon­fron­towany z niszczycielską praktyką pod­palacza – jego gest jest równie prosty, ale bezlitośnie nieod­wracalny. W obu tkwi obsesyjna fascynacja siłą sprawczą ludz­kich rąk. Seria Arsoniści powstała niedługo po premierze głośnego filmu Pokłosie nawiązującego do pogromu żydów w Jedwab­nem w lipcu 1941 roku, którego kulminacją było pod­palenie wypełnionej ludźmi stodoły.