W ramach trzeciej war­szaw­skiej edycji projektu Friend of a Friend galeria Raster wspólnie z The Breeder z Aten oraz Sophie Tap­peiner z Wied­nia prezentują wystawę, która mierzy się z naturą bólu i dys­kom­fortu – w ich społecznym, egzysten­cjal­nym, tożsamościowym, ale też naj­bar­dziej dosłownym, cielesnym wymiarze.

W swoich naj­now­szych pracach, przy­gotowanych specjal­nie na wystawę FOAF, Oskar Dawicki (ur. 1971) gra z eks­tremal­nymi emocjami. W serii obiektów zatytułowanych Piszczałki, ta gra ma niemal dosłowny, ale i ambiwalentny charak­ter – złote wkręty w melodyj­nym uścisku drążą kości. W podobny sposób, w fotografii Przednówek (Dla mojej Mamy) artysta reżyseruje spo­tkanie dzikich zwierząt z narzędziem ich poten­cjal­nej zagłady – podglądamy sarny czule obwąchujące myśliwskie sztucery. Skrajne prze­sterowanie bodźców jest też tematem pracy 71 źródeł światła, w której artysta prześwietla pusty narożnik galerii. Wszyst­kie te prace są swego rodzaju per­for­matyw­nymi mar­twymi naturami i łączą w sobie typową dla Dawic­kiego egzystencjalną, fatalistyczną aurę z bolesną diagnozą naszego „tu i teraz”.

Galeria The Breeder prezen­tuje pracę grec­kiej artystki i aktywistki Georgi Sagri (ur. 1979). Sagri jest jedną z inicjatorek ruchu Occupy New York, a jej prace łączące elementy muzyczne, per­for­matywne, fil­mowe, prak­tyki kurator­skie, instalacje i teksty były prezen­towane w licz­nych muzeach i instytucjach artystycz­nych, m.in. w war­szaw­skim Muzeum Sztuki Nowoczesnej. Pokazywana w Rastrze praca Deep Cut (2018) to iluzjonistyczne, prze­skalowane wyobrażenie głębokiej, krwawiącej rany. Jątrząca rana na ścianie galerii wpisuje się w czas ekonomiczno-społecznej niepewności stając się dramatycz­nym znakiem współczesnych lęków i zagrożeń.

Galeria Sophie Tap­peiner prezen­tuje aluminiowe obiekty Iriny Lotarevich (ur. 1991) – rosyjsko-amerykańskiej artystki mieszkającej i pracującej w Nowym Jorku i Wied­niu. Rzeźby z serii Storage Box A4 (2021) nawiązują do funk­cjonal­nego design, służącego lep­szej organizacji prze­strzeni i ekonomizacji pracy, ale wpisują weń cielesne referen­cje – odlewane przez artystkę powiększone frag­menty jej skóry. Drugim artystą pokazywanym przez wiedeńską galerię w ramach FOAF jest Kyle Thur­man (ur. 1986, mieszkający i pracujący w Nowym Jorku), którego prace rysun­kowe i malar­skie dialogują z popular­nymi wyobrażeniami męskiego ciała we współczesnej kul­turze. Thur­man prze­pracowuje je, ukazując nienor­matywne, intymne i nieoczywiste formy wyobrażania męskości, ujawniając instytucjonalną prze­moc, utrzymującą się w środkach masowego przekazu.

Oskar Dawicki, Przednówek (Dla mojej Mamy), 2021, tusz pigmentowy na papierze, 80 × 140 cm, ed. 3 + 2 AP

Oskar Dawicki, 71 źródeł światła, 2010/ 2021, tusz pigmentowy na papierze, 80 × 120 cm, ed. 5 + 2 AP

widok wystawy (Oskar Dawicki, Piszczałka, 2021, 24-karatowe złoto, kość, stal, 9 × 32 × 8 cm)

Kyle Thurman, Suggested Occupation 62 (our promise), 2020, gwasz, tusz, olej i pastel olejny na papierze w autorskiej oprawie, 59,5 × 80 × 4,5 cm

Irina Lotarevich, Storage Box A4, 2021, odlewane i polerowane aluminium, stal nierdzewna, 23 × 24,5 × 33 cm

Irina Lotarevich, Skin Seat Social, 2020, odlewane i polerowane aluminium, stal nierdzewna, 87 × 97 × 35,5 cm

Georgia Sagri, Deep Cut, 2018, druk laserowy na naklejce winylowej 3M, 151 × 337 cm