Sztuka Michała Bud­nego rośnie i doj­rzewa z każdą kolejną wystawą. Ta obecna czer­pie swoją dramaturgię z aury ogrodu. Post­minimalizm, któremu artysta jest od początku wierny, przy­biera teraz zaskakująco witalne formy. Mocne kolory i ruch. Reliefy i obiekty wykonane są z drewna i metalu, częściowo pokrywane lakierami, ale ich geo­metryczne struk­tury mają żywą, indywidualną osobowość. Tą naturalną organiczność sym­bolizuje ulokowane w samym sercu wystawy Źródło – sugestywna kom­pozycja wykonana z giętych i lakierowanych stalowych rur, swoiste serce ogrodu.

Tytułowy kwiatostan jest metaforą roz­kwitu i tęsknotą za intensywnością doznań, zaś poszczególne prace, oglądane jedna po drugiej, tworzą rodzaj spek­taklu, w którym grają ze sobą różne kształty, fak­tury, barwy i refleksy światła. Ogród ten jest więc opowieścią o pobudzaniu zmysłów i wrażliwości, ale też o materialności i cielesności z zaskakującą, niemal erotyczną puentą. 

Budny w oryginalny sposób łączy powściągliwość z biologiczną i zmysłową siłą, a jego naj­now­sze prace mają w sobie coś z wciągającej zagadki i soczystego, zrywanego wprost z drzewa owocu.