Przyimek to część mowy, która wyjaśnia związek między wyrazami; Slavs and Tatars upodobali sobie szczególnie cerkiewnosłowiańskie „ѿ” [ot], używane jako przyimek określający pochodzenie w znaczeniu „od” / „z”, mający również bezpośrednie przełożenie na inne języki słowiańskie. Ta forma mowy odnosi się również do antymoder­nistycz­nej postawy kolek­tywu, za której symbol uważają sufic­kiego mędrca z XIII wieku, Molla Nasred­din, którego przed­stawiano jako siedzącego tyłem na ośle: podążającego naprzód, ale spoglądającego w przeszłość.

Szklano-​stalowa rzeźba łączy w sobie zarówno litur­giczny jak i bar­dziej cielesny, czy wręcz sek­sualny wymiar dawnej litery Ѿ, powstałej z ligaturowego mariażu grec­kiej Omegi i Thety.