Przez dwa lata, pracując jako grafik kom­puterowy w jednej z krakow­skich agen­cji reklamowych, Dawicki umieszczał swój mikroskopijny autopor­tret na plakatach, ulot­kach i fol­derach reklamowych zamawianych przez producentów sprztętu grzew­czego, artykułów medyczno-​sanitarnych czy dostawców surowców dla przemysłu ciężkiego. Wszyst­kie te druki zostały powielone w dziesiątkach tysięcy egzem­plarzy i roz­dystrybuowane zgod­nie z ich funkcją, natomiast ukryta na nich miniaturowa twarz artysty pozostała niezauważona.