„Namalowałam powidoki czyjejś twarzy. Wizerunek jest roz­myty, widać znaczące ubytki i rozszarpane krawędzie. Ręce, nieokreślonego pochodzenia usiłują przywrócić dawny wizerunek bohatera i cerują nade­rwane części. Ktoś tuli się do twarzy, ktoś się nią zasłania. To pielęgnowanie wizerunku osoby, by ta nie rozpłynęła się w zapomnieniu.”

– Paulina Stasik