Nie­sforne Nosówki – projekt poświęcony językowi jako źródłu politycz­nej, metafizycz­nej oraz zmysłowej eman­cypacji. Z typową dla siebie mieszanką stylu podniosłego i potocznego, rubasz­nego humoru i ezoterycznego dys­kursu artyści w serii rzeźb, instalacji, tkanin oraz materiałów drukowanych zajmują się drażliwą kwestią polityki alfabetu: podej­mowanych przez narody, kul­tury i ideologie prób przy­pisania określonych znaków do poszczególnych języków. (…) Nie­sforne nosówki traktują nos jako miej­sce dźwięcznego oporu prze­ciw politycz­nemu wykorzystaniu pisma oraz alfabetów, również w celu kształtowania narodów. Ѫѫ(wielki jus) i Ѧѧ(mały jus) – dźwięki nosowe nieobecne już w większości języków słowiańskich, lecz zachowane we współczesnej polszczyźnie jako ą i ę –pełnią funkcję przenośnych konfesjonałów, w których dochodzi do ujawnienia jednej z mało znanych prób, tym razem nie­udanej, cyrylizacji języka pol­skiego. Narządy mowy reprezentują różne strefy lin­gwistyki libidinal­nej: zęby i wargi, usta, język, szyję i uszy. Niesforne nosówkiprzedstawiają te erogenne obszary jako miej­sca prze­rwania lub naruszenia normy.Nowe prace podejmują przede wszyst­kim zagad­nienia władzy, podporządkowania, dominacji i oporu – nie są one przy tym pokazywane przez nasycony i zdemoralizowany pryzmat polityki, lecz raczej z per­spek­tywy eks­tatycz­nej seksualności.” 

(frag­menty tekstu towarzyszącego wystawie)

>> Więcej infor­macji na stronie galerii Arsenał 

fot. Maciej Zaniew­ski / Galeria Arsenał